Als salesmanager bij DSM verkocht Marcel Alberts de supersterke vezel Dyneema aan producenten van onder meer visnetten en touwen. In 2011 startte hij zijn eigen onderneming EuroFibers voor de sales en distributie van Dyneema en andere hoogwaardige textielvezels. Na de verkoop van Eurofibers in 2019 sloeg Marcel een nieuwe weg in en richtte Healix op. “Healix recyclet afgedankte touwen en netten uit de landbouw en visserij tot korrels (granulaat) als grondstof voor nieuwe touwen en netten.”
“Het was de bedoeling dat ik na de verkoop van EuroFibers nog enkele jaren als directeur zou aanblijven. Toen kwam corona. Reizen werd onmogelijk, ik had tijd over en ging me verdiepen in duurzaamheid en de circulaire economie. Dat was echt een wake-up call. Ik was me eerder amper bewust van de enorme schade die plastic in de zeeën en oceanen aanricht. Als we op deze manier doorgaan, zwemt over twintig jaar meer plastic dan vissen in zee! Een van de grote problemen is de gigantische hoeveelheid afgedankte visnetten. Ter illustratie; meer dan de helft van het plastic afval dat de Ocean Clean-Up uit de zee haalt, bestaat uit ‘ghost gear’ zoals visnetten en touwen. Dat triggerde mij.”
Hackathon
Marcel organiseerde een hackathon (Project Helix) om met klanten, leveranciers en andere partners ideeën te bedenken voor de transitie van lineair naar circulair van de technische textielsector. Een berichtje op LinkedIn zorgde voor een stortvloed aan sympathisanten, ideeën en potentiële investeerders. “Het begon echt te kriebelen. In goed overleg ben ik opgestapt bij EuroFibers (nu FibrXL) om te starten met Healix.” Een leegstaande fabriekshal in de Beatrixhaven in Maastricht was snel gevonden. Het ontwikkelen en inrichten van productiestraat blijkt minder eenvoudig. “Voor een deel kunnen we terugvallen op bestaande machines uit de technische textielverwerking, een deel is maatwerk en speciaal voor ons ontworpen en gebouwd.”
Strobaaltouwen
Het proces bestaat uit vier stappen. Marcel legt uit. “Het afval wordt eerst klein gemaakt, daarna grondig gewassen en gedroogd. Vervolgens gaat het in een extruder die er lange ‘spaghettislierten’ van maakt. Aan het einde van de rit rollen plastic korrels (granulaat) van de band waarvan weer visnetten en touwen gemaakt kunnen worden.” Een van de afnemers is Tama, een Israëlische onderneming die touwen om strobalen produceert voor onder andere de Franse markt. Marcel: “De afvalberg van deze touwen is enorm. Alleen al in Frankrijk 80 miljoen kilo per jaar! We hebben een overeenkomst met het Franse Adivalor die een deel hiervan voor ons inzamelt, opslaat en in Maastricht aflevert. Het granulaat dat wij hiermee produceren, koopt Tama vervolgens weer voor zijn strobaaltouwen. Tama heeft hierdoor 30 procent minder ‘virgin’ materiaal nodig. We hopen dat percentage de komende tijd nog te verhogen.” Daarnaast werkt Healix inmiddels samen met de Ocean Clean-up.
‘Dat mijn zoontjes trots zijn, geeft mij misschien wel de meeste energie’
Ambities
De ambities zijn groot. “We hopen in Maastricht een blauwdruk te ontwikkelen op basis waarvan we op andere plekken in de wereld vergelijkbare fabrieken kunnen bouwen, bijvoorbeeld in Frankrijk en aan de Amerikaanse Westkust. We willen straks met andere woorden de fabriek naar het afval brengen in plaats van andersom. Dat is praktisch en bespaart enorme transportkosten en CO2-uitstoot.” “Zover is het echter nog niet”, tempert Marcel de verwachtingen. “We kampen helaas nog met behoorlijk wat kinderziektes. De focus ligt nu dan ook vooral op het optimaliseren van het proces. De bedoeling is straks 20 ton technisch textielafval per dag te verwerken. Voor we zover zijn, zijn er nog heel wat hordes te nemen.” Desondanks is Marcel blij dat hij de stap heeft gezet. “Dit geeft veel energie. En wat vind ik het leuk als ik mijn twee zoontjes tegen vriendjes hoor zeggen dat ze trots zijn op hun papa en zijn werk. Uiteindelijk doe ik dit voor hen, want we lenen we de aarde van onze kinderen en zijn het aan hen verplicht er zorgvuldig mee om te gaan.”
Plastic taks
Volgens Marcel Alberts groeit de bewustwording voor de circulaire economie, ook in Zuid-Limburg. “Er zijn al veel initiatieven. Op Chemelot, bij DSM en Sabic, is veel kennis aanwezig en staat het thema hoog op de agenda. Van die kennis maken ook wij dankbaar gebruik. Om echt grote stappen te zetten, is echter veel meer nodig.” De ondernemer pleit voor een plastic taks. “Plastic is gewoonweg veel te goedkoop. Dat is de voornaamste reden dat we er niet bewust mee omgaan en veel plastic na eenmalig gebruik wordt afgedankt. Overal ter wereld worden momenteel zelfs fabrieken gebouwd om nóg meer plastic te produceren. Dat is natuurlijk dweilen met de kraan open. Pas als plastic door zo’n heffing fors duurder wordt ontstaat bewustzijn én de mogelijkheid voor recyclingbedrijven om te investeren en een normale boterham te verdienen.”
